Wat zware metalen met je lichaam doen – van symptomen tot behandeling

Wat zware metalen met je lichaam doen – van symptomen tot behandeling

 

Een prachtig bruikbaar goed en de hele lucht zit er vol mee.

Maar, in ongecontroleerde vorm is het vergif in je lichaam.

Toch wordt het in tal van vormen gebruikt in ons dagelijks leven…

En nou juist die toepassing in ons dagelijkse leven is zo schadelijk op de lange termijn.

Het gaat over het soort schadelijk dat neurodegeneratieve, kankerverwekkende en slopende gevolgen heeft…

We hebben het hier over: zware metalen.

De naam zegt het al: het is voor het lichaam erg zwaar om deze metalen uit het lichaam te lozen, wat erg nare gevolgen kan hebben.

In dit artikel leer je wat deze zware metalen eigenlijk zijn, wat de gevolgen zijn van het binnenkrijgen ervan, en waarom ze zoveel klachten en aandoeningen veroorzaken.

 

 

Wat zijn zware metalen?

Metalen zijn alomtegenwoordig in ons bestaan. Sommige metalen (mineralen en spoorelementen) zijn onmisbaar voor het functioneren van ons lichaam.

Maar er bestaan ook een groot aantal metalen die ons lichaam liever kwijt dan rijk is. Aan deze metalen worden wij tegenwoordig nogal eens blootgesteld.

Met zware metalen worden vaak de giftige metalen bedoeld die schadelijk zijn voor de mens. Maar, niet alle giftige metalen vallen ook onder de zware metalen.

Deze stoffen kunnen echter een desastreus gevolg hebben op het functioneren van jouw lichaam, omdat zij vele biologische processen verstoren.

Een aantal voorbeelden van giftige metalen zijn onder andere: kwik, lood, cadmium, chroom, en arseen (wanneer in te hoge mate).

Metalen die niet onder de “zware metalen” vallen, maar toch giftig zijn betreffen bv.: titanium en aluminium.

 

 

Hoe krijgen we zware metalen binnen?

Heb jij ooit een vork vastgehouden?

Of heb je ooit een metalen pannenset gekocht, een metalen kom gebruikt…

Ooit op het vliegveld geweest of in de file gestaan?

Goed, ongetwijfeld natuurlijk. Dus de betere vraag is: waar komen we niet in aanraking met zware metalen…

Metalen worden in veel industrieën en branches gebruikt.

Vroeger vulde de tandarts aan de lopende band onze monden met het geweldige vulmiddel amalgaam, waar kwik in verwerkt zat. Tegenwoordig is bekend dat dit schadelijk is, maar sommige tandartsen gebruiken dit nog steeds.

En dat is nog niet alles… denk maar eens aan metalen in beugels, spalken, wortelkanaal-pennen, bruggen en kronen.

Andere bronnen van zware metalen zijn het grote aantal geneesmiddelen op basis van aluminium of arseen dat in de apotheek verkrijgbaar is.

Jouw keukengerei dat van aluminium of roestvrij staal gemaakt is, of die mooie grove sieraden zoals Buddha to Buddha-armbanden (al blijven ze wel echt mooi!). Helaas zit dit vaak vol met giftige metalen

En ook uitlaatgassentabaksrookde verfindustrie en lassen in de metaalindustrie zijn een bron van zware metalen!

 

De meest schadelijke zware metalen

De meest schadelijke zware metalen zijn:

Kwik

Kwik is een kankerverwekkende stof die een verwoestende invloed kan hebben op het lichaam. Het is bekend dat er een verband bestaat tussen kwikvergiftiging en Candida-infecties, aangezien Candida-sporen zich kunnen voeden met kwik. Dit kan leiden tot vervelende gevolgen zoals vaginale schimmelinfecties, voetschimmel, en kalknagels. Daarnaast tast kwik de zwavelverbindingen in insuline aan, wat het risico op diabetes kan verhogen. Kwik komt onder andere voor in amalgaamvullingen, vaccinaties en vis.

Lood

Lood kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, waaronder hersenschade, vooral bij kinderen. Maar ook gedragsveranderingen, een verlaagd IQ, persoonlijkheidsveranderingen, hoge bloeddruk, en chronische nieraandoeningen. Lood kan worden aangetroffen in verschillende producten: oude verf, kraanwater, batterijen, en producten gemaakt van rubber.

Aluminium

Aluminiumvergiftiging is in verband gebracht met ernstige aandoeningen zoals osteoporose, bloedarmoede, hoofdpijn, ziekte van Crohn, verminderde lever- en nierfunctie, diabetes, onvruchtbaarheid, geheugenverlies, en de ziekte van Alzheimer. Aluminium is te vinden in verschillende dingen zoals kraanwater, bewerkte voedingsmiddelen, aluminium keukengerei, deodorant, en sommige medicijnen.

Arseen

Langdurige blootstelling aan zware metalen zoals arseen of arsenicum kan leiden tot verschillende vormen van kanker. Je kunt op verschillende manieren in aanraking komen met arseen, zoals kraanwater, preservatoren, rook, pesticiden en cosmetica.

Cadmium

Cadmium kan leiden tot verschillende gezondheidsproblemen zoals kanker, nierziekten, longschade, en osteoporose. Het komt in het milieu terecht via fabrieken, mijnen, en huishoudelijk afval. Cadmium kan zich binden aan stoffen in de grond en oplossen in water, waardoor het in onze voedselketen terechtkomt. Vooral orgaanvlees en schaaldieren kunnen hoge concentraties cadmium bevatten. Roken is ook een belangrijke bron van dagelijkse cadmiumblootstelling.

Nikkel

Een teveel aan nikkel in het lichaam kan leiden tot vergiftiging. We worden dagelijks blootgesteld aan nikkel via uitlaatgassen van auto’s, sigarettenrook, en luchtvervuiling door fabrieken. Daarnaast kan ons lichaam in contact komen met nikkel via kleding, haarspeldjes, juwelen, hartkleppen en kookgerei.

 

Welke klachten krijg je door zware metalen

Zware metalen vergiftiging kan leiden tot een breed scala aan symptomen en heeft een verwoestende impact op verschillende organen en systemen in het lichaam. Veelvoorkomende symptomen die op metaalvergiftiging wijzen:

  • Chronische vermoeidheid en/of gevoel van uitputting
  • Gevoel van zware benen, typerend voor metaalvergiftiging
  • Zwakte in het lichaam, met verspringende spierpijn en/of spiertrekkingen
  • Ademhalingsproblemen, hartritmestoornissen en hoge bloeddruk
  • Pre-eclampsie of hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap
  • Verhoogde bloedsuikerspiegel
  • Constante ontsteking van het gebit
  • Chronische hoofdpijn en/of migraine
  • Duizeligheid en oorsuizen
  • Koude handen en voeten, zelfs in de zomer
  • Gevoel van niet goed in je vel zitten (strakke huid)
  • Slecht kortetermijngeheugen en/of gebrek aan concentratie
  • Slapeloosheid
  • Huidklachten zoals eczeem, jeuk, depigmentatie of hyperkeratose
  • Allergieën en haaruitval
  • Maag- en darmklachten, met name obstipatie
  • Visuele problemen, ondanks een normaal oogonderzoek
  • Problemen met autorijden
  • Vertraagde vetverbranding
  • Menstruatieproblemen, miskramen en vruchtbaarheidsproblemen
  • Laag libido en/of impotentie
  • Geïrriteerdheid, depressie en hyperactiviteitsstoornissen zoals ADD/ADHD
  • Psychische aandoeningen zoals autisme, PDD-NOS en Asperger
  • Huildwang, rusteloosheid, angstgevoelens, pleinvrees en zelfs angst voor zowel het bekende als het onbekende
  • Overdreven bezorgdheid over de gezondheid, inclusief de angst dat men doodgaat

 

Hoe ontstaan deze symptomen in ons lichaam?

Als we bovenstaand lezen kunnen wij stellen dat er dus nogal wat problemen veroorzaakt worden door een chronische vergiftiging met zware metalen. Maar wat is daarbij het onderliggende mechanisme, en waarom zijn deze klachten zo uiteenlopend?

 

Verstoorde signaaloverdracht

Zenuwcellen communiceren met elkaar via synapsen, kleine ruimtes waar signalen in de vorm van neurotransmitters worden doorgegeven van de ene cel naar de andere. Deze neurotransmitters binden zich aan receptoren op de volgende cel om het signaal door te geven.

Wanneer zware metalen in het lichaam terechtkomen, kunnen ze zich in de zenuwcellen en rond de synapsen ophopen. Dit kan leiden tot blokkades in de overdracht van signalen tussen zenuwcellen. Zware metalen kunnen zich bijvoorbeeld binden aan receptoren of in de ruimte tussen zenuwcellen gaan zitten, waardoor neurotransmitters hun signalen niet goed kunnen doorgeven. Hierdoor ontstaan problemen met de communicatie in het zenuwstelsel, wat kan leiden tot vergeetachtigheid, concentratieproblemen, en zelfs ernstigere aandoeningen zoals dementie.

 

Teveel schade aan de hersenen

Zware metalen verstoren de groei van nieuwe hersencellen door het veroorzaken van de dood van zenuwcellen, het remmen van hun groei en het belemmeren van hun ontwikkeling. Ze verstoren belangrijke signalen in de hersenen, veroorzaken stress op de cellen, en kunnen zelfs de manier veranderen waarop genen in de hersenen werken. Dit leidt tot schade aan het zenuwstelsel en kan ontstekingen in de hersenen veroorzaken. Hierdoor kunnen problemen met denken, geheugen en leervermogen ontstaan en het risico op neurodegeneratieve aandoeningen verhogen.

Zo’n ontsteking, ook wel bekend als neuro-inflammatie, kan op zijn beurt zorgen voor centrale sensitisatie. Centrale sensitisatie is een proces waarbij het centrale zenuwstelsel (de hersenen en het ruggenmerg) overgevoelig wordt voor pijnprikkels. Hierdoor ervaart iemand meer pijn dan normaal, zelfs bij prikkels die normaal niet pijnlijk zouden zijn, zoals lichte aanrakingen. Dit fenomeen speelt een belangrijke rol bij chronische aandoeningen zoals Prikkelbaar Darmsyndroom (PDS), Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS), en Fibromyalgie.

 

Schade aan eigen cellen

Zware metalen kunnen ook schade aanbrengen aan cellen via “delayed-type hypersensitivity” (type IV-allergie). Onderzoek toont aan dat metaaldeeltjes intracellulair worden opgeslagen, waardoor deze cel door het immuunsysteem als lichaamsvreemd beschouwd wordt

De lichaamscellen worden vernietigd door het immuunsysteem met grote schade aan de omliggende omgeving!

Hierdoor ontstaat een chronische ontstekingscyclus als het metaal vrijkomt en weer opnieuw opgeslagen wordt, in plaats van dat het wordt ontgift.

 

Chronische ontstekingen

Zware metalen kunnen ook chronische ontstekingen veroorzaken door bepaalde signaalroutes in het lichaam te activeren die ontstekingen bevorderen. Hierdoor wordt de productie van cytokines verhoogd. Cytokines zijn stoffen die het immuunsysteem aanzetten en ontstekingsreacties veroorzaken. Daarnaast kan cadmium specifieke enzymen activeren die betrokken zijn bij de aanmaak van prostaglandine E2 (PGE2), een molecuul dat ontstekingen verder kan verergeren.

 

Oxidatieve stress

Zware metalen kunnen de energiecentrales van onze cellen, de mitochondriën, verstoren. Dit zorgt ervoor dat er meer schadelijke stoffen, bekend als reactieve zuurstofsoorten (ROS), in de cellen worden geproduceerd. Deze schadelijke stoffen veroorzaken oxidatieve stress in de cellen, wat kan leiden tot schade aan weefsels en het op gang brengen van ontstekingsreacties in het lichaam.

 

Waarom zijn klachten zo uiteenlopend?

De reden dat de klachten zo rijkelijk en verschillend van aard zijn komt doordat deze metalen opgeslagen worden in het bindweefsel. Bindweefsel is het grootste orgaan dat wij in ons lichaam hebben en bestaat uit iets minder dan de helft van al onze cellen.

Het lichaam probeert giftige stoffen zoals zware metalen te ontgiften, maar dit is vaak lastig. Als de ontgifting niet goed verloopt, blijven deze stoffen in het lichaam achter, wat leidt tot functieverlies en ontstekingen in het bindweefsel.

Dit kan leiden tot chronische, laaggradige ontstekingen die moeilijk op te lossen zijn zonder interventie. Naarmate de tijd verstrijkt, kunnen deze ontstekingen zich verder verspreiden en bijdragen aan de ontwikkeling van erg uiteenlopende klachten in het lichaam.

 

Bekende aandoeningen en zware metalen

Ons immuunsysteem kan met alle – in de natuur voorkomende – metalen goed omgaan. Velen zijn zelfs noodzakelijk (denk aan mineralen).

Metalen die te vaak en te veel binnenkomen, of metalen die normaal gesproken niet in het voedsel, ons drinkwater of de lucht thuishoren, veroorzaken verstoringen.

Zij ontregelen de functie van ons immuunsysteem en kunnen leiden tot verschillende aandoeningen.

Zo geeft onderzoek aan dat zware metalen fibromyalgie kunnen veroorzaken. Fibromyalgie is een chronische aandoening die wordt gekenmerkt door wijdverspreide pijn in de spieren en gewrichten, vermoeidheid, slaapstoornissen, en vaak cognitieve problemen zoals geheugen- en concentratieverlies, ook wel “fibro fog” genoemd.

Ook staat de aanraking met zware metalen in verband met het Prikkelbare Darm Syndroom (PDS). Zware metalen kunnen namelijk ons microbioom aantasten. Ons microbioom is de verzameling van miljarden micro-organismen, zoals bacteriën, virussen, schimmels en gisten, die in en op ons lichaam leven, en speelt een vitale rol in onze gezondheid.

Daarnaast geeft onderzoek aan dat zware metalen Chronisch Vermoeidheids Syndroom (CVS/ME) kunnen veroorzaken. Chronisch vermoeidheidssyndroom (ook wel myalgische encefalomyelitis, ME genoemd), is een complexe en chronische aandoening die wordt gekenmerkt door extreme vermoeidheid die niet verbetert door rust en verergert na fysieke of mentale inspanning.

Maar dat is nog lang niet alles… Zo geeft dit onderzoek nog veel meer aandoeningen als gevolg van vergiftiging met zware metalen. Dit zijn aandoeningen zoals:

  • Longziekten
  • Myocarditis (hart ontsteking)
  • Trombose en beroerte
  • Ziekte van Crohn
  • Inflammatoire darmaandoeningen
  • Bloedarmoede
  • Ziekte van Alzheimer
  • Dementie
  • Sclerose
  • Autisme
  • Osteomalacie (zachtwordende botten)
  • Oligospermie en onvruchtbaarheid
  • Nierfalen
  • Borstkanker en -cysten
  • Pancreatitis
  • Diabetes mellitus

Nu kijk je wellicht met grote ogen naar het scherm. Ja, deze aandoeningen kun je écht krijgen van de dagelijkse producten die je gebruikt en uitlaatgassen die je inademt. Maar wat kun je zelf doen als je vermoedt dat je veel zware metalen om je heen hebt en daarbijhorende klachten ervaart?

 

Is behandeling mogelijk?

Ben je vaak zo vermoeid dat je niks meer tot je doordringt, of lig je ‘snachts lang wakker omdat je maar niet in slaap komt? Een vergiftiging van zware metalen is misschien niet het eerste waar je aan dacht. Toch heb je nu gelezen dat dit één van de grootste boosdoeners is voor allerlei nare klachten en desastreuze aandoeningen.

Nu is de grote vraag:

HOE WEET JE OF JE EEN METAALVERGIFTIGING HEBT?

De reguliere huisartsen testen je bloed in principe nooit op zware metalen, terwijl dit nou net zo belangrijk is voor het behoud van een gezond lichaam!

Bij U-care doen we dit wel.

U-care zet zich in om mensen die al maanden rondlopen met onverklaarbare klachten zoals vermoeidheid, hoofdpijn, concentratieproblemen, of buikpijn aan de juiste specialist te koppelen. Deze specialist is gespecialiseerd om de onderliggende oorzaak van jouw klachten te achterhalen, en samen met jou de juiste behandeling te vinden.

Boek daarom nu je health-call bij U-care en maak direct kennis met één van onze U-care specialisten.

De meest onderschatte oorzaken van chronische diarree

Bij chronische diarree denk je vaak direct al aan vele jaren klachten…

Maar dat hoeft zeker niet zo te zijn!

Wist je dat bij langer dan drie maanden je klachten in principe al als ‘chronisch’ bestempeld worden?

Maar ach, wie ben ik om je dat te vertellen…

Als jij al langer dan drie maanden last hebt van diarree en onregelmatige ontlasting interesseert het je geen BAL hoe het heet!

Je wilt gewoon weer van huis kunnen zonder je druk te maken. Zonder je zorgen te maken dat je met een volle broek terug naar huis moet.

Zo was het ook voor Fred. Fred, 85 jaar oud en mager genoeg om xylofoon op zijn ribben te spelen. Had al twee maanden last van onophoudelijke diarree. Het was begonnen na een cruise, waar hij van het buffet had gegeten. Klassieke voedselvergiftiging, zou je denken. Maar nee, dit bleef maar doorgaan…

 

“Dit hoort waarschijnlijk bij de leeftijd meneer, hier kunnen we weinig aan doen” – zei de huisarts na de cruise.

 

Fred moest dus maar zien te leven met zijn diarree, maagpijn en darmklachten… Terwijl er wel degelijk een oorzaak van zijn  diarree aanwezig was.

In dit artikel leer jij daarom de meest onderschatte oorzaken van diarree, de gevolgen ervan en hoe je van chronische diarree af kunt komen.

 

Wat jouw darmvlies je verteld over je diarree

Je darmen zijn als een enorm tennisveld. In de darm hebben we het darmslijmvlies. Het darmslijmvlies bestaat maar uit een enkele laag van cellen om zo snel mogelijk voedingsstoffen op te kunnen nemen. De wand van de darm bestaat uit plooien die we ‘villi‘ noemen. Deze villi zorgen ervoor dat je darmoppervlak ongeveer 150 tot 200m² beslaat. Dat is dus letterlijk de grootte van een tennisveld… in je buik!

Zoals je in de afbeelding ziet, gaan deze villi in plooien op en neer. Op die plooien zitten de cellen van ons darmslijmvlies. Al deze plooien en extra miniplooien zijn er om de opname van voedingsstoffen te vergroten.

Maar dat is nog niet alles. In dat tennisveld van je heb je ook nog eens een leger aan miljarden kleine ‘beestjes’ of micro-organismen die samen jouw microbioom vormen.  Deze bacteriën, gisten en schimmels bevorderen onze spijsvertering, en zijn daarom een essentieel onderdeel van ons lichaam. Je hebt ongeveer tien keer zoveel van deze bacteriën als menselijke cellen in je lichaam. Ze zitten van mond tot kont, over je hele huid en alle slijmvliezen. Samen vormen ze een delicate balans die cruciaal is voor je gezondheid.

Maar wat gebeurt er nou eigenlijk in de darmen tijdens diarree?

 

De nummer 1 oorzaak van langdurige of chronische diarree

Fred dacht dat hij een bacteriële infectie had door het buffet. Echter, bij een bacteriële voedselvergiftiging zie je dat de acute klachten met een week, soms twee, wel weer wegtrekken. De huisarts had verschillende aandoeningen uitgesloten zoals de ziekte van crohn, coeliakie, colitis ulcerosa, en gluten en lactose-intolerantie. Daarna kon de huisarts niets meer betekenen, en werd Fred met zijn buikpijn en dunne ontlasting weer weggestuurd. Toen Fred na een paar maanden bij U-care terechtkwam, bleek al snel dat het ging om een parasitaire infectie, een onderschatte oorzaak van (chronische) diarree.

Maar wat gebeurt er eigenlijk in de darm tijdens zo’n parasitaire infectie?

 

Kleiner wordende villi

Wanneer een parasitaire infectie in het verteringssysteem binnendringt, komt deze uiteindelijk in de dunne ofdikke darm terecht. Hier dringt deze de cellen binnen en geeft daar een ontsteking. Het lichaam reageert daarop door de darmcellen op de plooien van de vili kapot te maken om de parasiet op te kunnen ruimen. Maar hierdoor worden de villi kleiner!

En dit geeft een bijzonder fenomeen – osmotische diarree

Dit is wanneer er een osmotische druk ontstaat vanuit de darmholte. Deze ontstaat als er bijvoorbeeld meer mineralen in de darm zitten dan in de bloedbaan op dat moment. Omdat de vili kleiner geworden zijn, en  de opname lager is, kunnen zij minder voedingsstoffen opnemen. Hierdoor zullen er bijvoorbeeld minder mineralen in het bloed rond de darm aanwezig zijn. Het water uit het bloed wordt door de osmotische druk aangetrokken en stroomt de darm in, wat resulteert in diarree. Handig, want dit probeert natuurlijk de parasieten uit de darm te spoelen. Dit soort diarree herstelt zich echter vaak vanzelf. Als het lichaam de parasiet het systeem uit kan werken hersteld de grootte van de vili zich.

Het probleem van aanhoudende diarree ontstaat als zo’n parasitaire infectie of andere infectie niet opgeruimd wordt! Veel parasieten hebben bijvoorbeeld mechanismen ontwikkeld om te ontsnappen aan detectie en eliminatie door ons immuunsysteem! En ook als het immuunsysteem verzwakt is, bijvoorbeeld door een tekort aan mineralen, kan de infectie niet goed opgeruimd worden.

 

 Beschadiging van tight junctions

Onze darmwand is dus een eencellige laag. Nergens anders in ons lichaam is een scheiding met de buitenwereld zo dun. Dus als die cellen kapotgaan of van elkaar afscheuren hebben we een groot probleem… Dan komt er allerlei onverteerd resten en vreemde beestjes vanuit de darm het lichaam ingespoeld! En ook vocht de darm in.

Maar… ons lichaam is slim.

Hier zijn dus extra voorzorgsmaatregelen voor genomen. Wij hebben namelijk ‘tight junctionstussen onze darmwandcellen zitten. Dit zijn minuscule spiertjes die als een veer de cellen bij elkaar houden.

Helaas vinden sommige parasieten deze spiertjes blijkbaar een ware delicatesse! Ze voeden zich met de verbindingen tussen je cellen, waardoor er gaatjes ontstaan in je darmwand. Wanneer er een parasiet in de darmen komt scheidt het namelijk verschillende chemische stoffen uit. Deze chemische stoffen vernietigen de tight junctions tussen onze cellen. De diarree die hierdoor volgt noemen we secretorische diarree. Secretorische diarree wordt gekenmerkt door het afgeven van grote hoeveelheden waterige ontlasting. Maar behalve de diarree, wat zijn hiervan de gevolgen op lange termijn?

 

De gevolgen van chronische diarree

Als de darmslijmvliescellen verder uit elkaar gaan staan door het verbreken van de tight junctions, kunnen onverteerde voedselresten, bacteriën en resten daarvan de bloedbaan binnendringen.

Het lichaam reageert hierop met een immuunreactie en veroorzaakt ontstekingen. Dit noemen we het lekkende darm syndroom.

Onderzoek toont aan dat dit allerlei soorten auto-immuunziekten kan veroorzaken. En dit onderzoek toonde zelfs aan dat parasieten het zenuwstelsel binnen konden dringen…

Daarnaast kan zo’n lekkende darm ook het Prikkelbare Darm Syndroom veroorzaken. 

Maar wat kun je hier aan doen?

 

Hoe kom je van diarree af?

Het microbioom speelt een belangrijke rol in de strijd tegen diarree. Een gezond microbioom hoort de parasieten er zelf voor een groot deel uit te kunnen werken. Maar als het microbioom uit balans raakt gaat dat mis. Het lichaam is niet instaat om de parasiet op te ruimen, en je blijft maar aanhoudende klachten ervaren zoals:

  • Diarree 
  • Waterige ontlasting
  • Een opgeblazen buik
  • Enorme drang
  • Winderigheid
  • Buikpijn

Je hebt wellicht dingen geprobeerd zoals loperamide slikken, bepaalde voedingsmiddelen vermijden, je hygiëne wat verbeteren, maar niks lijkt echt te helpen. Hoe kom je nou van de vervelende symptomen​ af?

Allereerst is het belangrijk om te bedenken dat langdurige diarree meerdere oorzaken en oplossingen kan hebben. Soms is er sprake van een infectie met bacteriën of parasieten. Maar diarree kan ook het gevolg zijn van bijvoorbeeld bepaalde medicijnen of aandoeningen zoals het Prikkelbaar Darmsyndroom.

Daarom is het altijd belangrijk om de mogelijke oorzaken van jouw klachten te achterhalen. Zodra de oorzaak gevonden is, weet jij of je behandeling nodig hebt. 

En laat je niet misleiden. Dat er in een ontlastingonderzoek bij de huisarts of specialist niets uitkomt wil niet zeggen dat de beestjes er niet zitten. Een triple feces test is de gouden standaard voor parasitair onderzoek. Dus hoef je maar 1 ontlastingbuis in te leveren? Dan weet je dat de onderzoeksuitslagen waarschijnlijk niet goed kunnen uitsluiten of er wel of geen parasieten zitten.

Loop jij al langer met klachten rond en is de oorzaak nog steeds niet bekend?

Veel mensen denken dat deze klachten onoplosbaar zijn. Ze denken dat deze erbij horen, of er wordt zoals bij Fred verteld dat dit “bij de leeftijd hoort”.

Het probleem is dat de oorzaak van de diarree niet gezocht wordt.

 

Ontdek Nu de Sleutel tot Jouw Herstel: Actie Ondernemen met U-care! 

Ben je klaar om de kern van jouw diarree aan te pakken? Wil je écht begrijpen wat de onderliggende oorzaken zijn van jouw problemen? 

U-care helpt jou verder door het inzetten van twee krachtige tools 

De eerste tool is de U-care specialist 

Bij U-care boek jij gratis een ‘healthcall’ met zo’n U-care specialist. 

De U-care specialist is getraind om jouw klachten holistisch te benaderen. Zo ontrafelen ze jouw complexe klachtenpatroon en identificeren precies de mogelijke onderliggende oorzaken die bij jou spelen. 

Maar dat is nog niet alles. De kracht van onze U-care specialist wordt versterkt door de tweede essentiële tool: wetenschappelijke data genaamd Practise Based Evidence (PBE). 

U-care verzamelt als platform voortdurend praktijkgerichte wetenschappelijke data en inzichten over welke therapie het meest effectief zijn bij welke aandoeningen en symptomen. Hierdoor kunnen onze U-care specialisten exact zien welke therapie het meest effectief is voor jouw specifieke klachten. 

Dit is jouw kans om eindelijk de juiste antwoorden te krijgen op de vraag; welke behandeling kan mijn klachten genezen, in plaats van alleen maar mijn symptomen te onderdrukken 

Dus als jij de diarree zat bent en de oorzaak van jouw klachten wil aanpakken, boek dan nu je gratis health-call met één van onze U-care specialisten.

 

Reflux en brandend maagzuur: De onderliggende oorzaak

De feestdagen komen er weer aan. Voor velen is dit een tijd van vreugde, gezelligheid en natuurlijk lekker eten. Gourmet schotels, sappige rollades en prachtig gemaakte desserts vliegen uit de keuken. Alleen al bij het idee loopt het water je in de mond. 

Maar voor sommigen zijn deze lekkernijen minder onschuldig dan ze lijken. Misschien herken je dit wel: je zit heerlijk uit te buiken na een uitgebreid feestmaal, maar al snel voel je het opkomen… je maag begint te borrelen, en binnen een half uur voel je een brandend gevoel dat omhoog kruipt naar je keel. 

Je hebt last van brandend maagzuur.

Bijna iedereen heeft wel eens last van brandend maagzuur. De meeste mensen grijpen op dat moment naar een maagzuurremmer en hopen dat dit zal helpen om de klachten te verminderen. Maar wat als dat niet werkt? Wat als de klachten regelmatig terugkomen of zelfs chronisch worden?

In dit artikel leer jij waarom je last hebt van brandend maagzuur en wat je er tegen kunt doen.

 

Symptomen van brandend maagzuur

Veel huisartsen schrijven maagzuurremmers voor als behandeling van brandend maagzuur.

Maar wist je dat klachten van brandend maagzuur niet altijd worden veroorzaakt door te veel maagzuur, maar ook door een TEKORT?

Een tekort aan maagzuur kan namelijk precies dezelfde klachten geven als een overschot.  Klachten bij brandend maagzuur zijn bijvoorbeeld:

  • Brandend maagzuur
  • Winderigheid
  • Maag– en darmklachten
  • Een opgeblazen gevoel
  • Obstipatie of diarree
  • Misselijkheid
  • Druk in de buik

Bij een tekort aan maagzuur is het lichaam niet in staat om voedsel efficiënt te verteren, waardoor de zure maaginhoud langer in de maag blijft. Dit verhoogt de kans dat het maagzuur terugstroomt in de slokdarm en de maag, wat klachten zoals een brandend gevoel veroorzaakt. Maar hoe kom je eigenlijk aan een tekort of overschot aan maagzuur?

 

Oorzaken van brandend maagzuur

Onder normale omstandigheden volgt de productie van maagzuur twee stadia

  1. De constante productie van een klein beetje maagzuur, om de zuurgraad van jouw maag op peil te houden.
  2. Een grote productie van maagzuur tijdens het eten.

Dat productieproces gebeurt door twee hormonen: gastrine en histamine. Gastrine kan in korte tijd heel VEEL maagzuur aanmaken. En histamine kan de maagzuurproductie ‘aanzetten’. Het zorgt voor een constante zuur/base balans van ons maagzuur. 

In jouw maagwand bevinden zich ‘voelsprietjes’, ook wel receptoren genoemd. Deze voelen of er genoeg maagzuur aanwezig is in je maag. Wanneer zij genoeg maagzuur signaleren wordt de productie van histamine geremd. Dit zorgt ervoor dat je geen overschot krijgt aan maagzuur of histamine.

Als de productie van histamine dus wordt verstoord, kun jij last krijgen van die nare zure oprispingen.

Maar hoe raakt de productie van histamine verstoord?

Een van de meest voorkomende oorzaken hiervan is de aanwezigheid van de bacterie Helicobacter pylori. Deze bacterie nestelt zich in de maagwand en verstoort daarbij de zuurgraad van jouw maag. Hij neutraliseert jouw maagzuur door de enzymen die hij produceert. Dit zorgt voor twee dingen:

  • Jouw maagzuur wordt geneutraliseerd, en er ontstaat een tekort aan maagzuur.
  • Jouw ‘voelsprietjes’ (de sensorische D-cellen) in jouw maag denken dat er te weinig maagzuur is. Hierdoor blijven zij histamine produceren waardoor er een overschot aan maagzuur ontstaat.

Dit overschot irriteert de maagwand. Het sluiten van de onderkant van de slokdarm werkt dan niet goed, waardoor de zure maaginhoud makkelijker terugstroomt in de slokdarm. Hierdoor krijg je ook nog eens last van klachten zoals een brandend gevoel en druk op de maag. 

Maar is brandend maagzuur erg op lange termijn?

 

Wat zijn de gevolgen van brandend maagzuur en reflux?

Wat gebeurt er als je regelmatig last hebt van brandend maagzuur? De klachten zijn niet alleen vervelend, maar kunnen ook serieuze gevolgen hebben. 

Bij een overschot aan histamine wordt namelijk niet alleen je maag beïnvloed. Histamine is ook een belangrijk hormoon in het zenuwstelsel en het werkt als neurotransmitter. Als het vrijkomt raak je er bijvoorbeeld gejaagd van. Je voelt je opgefokt en onrustig. Ook beïnvloedt het je hormoonsysteem, waardoor je klachten zoals hoofdpijn en ontzettende energiedips!

Daarnaast toont onderzoek aan dat je door een histamine overschot de volgende aandoeningen kunt ontwikkelen:

  • Allergieën
  • Astma
  • Rhinitis (neusslijmvlies ontsteking)
  • Conjunctivitis (oogslijmvliesontsteking)
  • Eczeem

En zelfs auto-immuunreacties als:

  • Een tekort aan bloedplaatjes
  • Antistoffen tegen jouw rode bloedcellen
  • Antistoffen tegen jouw witte bloedcellen
  • Mestcel activatiesyndroom
  • Anafylactische shocks

Ook geeft een tekort aan maagzuur verteringsproblemen. Dit zorgt niet alleen voor maag- en darmklachten, maar kan ook voor vitaminen- en mineralen tekorten in je lichaam zorgen.

Een zeer naar en veel voorkomend gevolg daarvan is een vitamine B12 tekort. In maagzuur zit namelijk een enzym dat ervoor zorgt dat vitamine B12 opgenomen kan worden.

Bij een tekort aan maagzuur dus te weinig vitamine B12 opname. Dit geeft een waslijst aan klachten. Een aantal voorbeelden zijn: 

  • Vermoeidheid
  • Spier- en gewrichtspijn
  • Tintelingen in handen en voeten
  • Neerslachtigheid
  • Mentale instabiliteit
  • Bloedarmoede
  • En een warrig hoofd

Deze problemen en aandoeningen bij elkaar geven vaak vage, ondefinieerbare, of zelfs hele extreme klachten. Klachten waar geen oorzaak voor wordt gevonden als we naar de huisarts stappen.

Een simpele klacht als brandend maagzuur kan dus duiden op een veel dieper probleem. Een probleem van een tekort aan maagzuur. En dit komt vaker voor dan je denkt!

 

Hoe groot is de kans dat jij een tekort aan maagzuur hebt?

Goed, we kennen allemaal de mooie reclames van Rennie en andere maagzuurremmers die ons vertellen dat ze tegen brandend maagzuur werken.

Maar als je een tekort hebt aan maagzuur, werkt dit natuurlijk maar nauwelijks…

Of erger nog, het versterkt het probleem wat je al hebt!

Maar komt een tekort aan maagzuur nou meer voor dan een teveel aan maagzuur?

Simpel gezegt: JA!

Een tekort aan maagzuur is veel gebruikelijker dan een overschot aan maagzuur.

Het is namelijk zo dat je lichaam op latere leeftijd minder maagzuur produceert. En als dat nog niet genoeg was om je maagzuur te neutraliseren hebben we nog de Helicobacter pylori Wereldwijd draagt bijna 45% van de wereldbevolking deze bacterie met zich mee. Onderzoek toont zelfs aan dat dit aantal zelfs vermeerderd met een stijgende leeftijd.

Hij hoeft niet altijd klachten te geven, maar als hij dit wel doet, geeft dit nare gevolgen.

Nu zit jij vast nog steeds met die brandende vraag: Hoe kom je van die vervelende zure oprispingen af?

 

Hoe kom je van brandend maagzuur af?

Wist je dat het testen van maagzuur eigenlijk nooit gebeurt?

Als jij maagzuurklachten hebt, wordt bij de huisarts eigenlijk altijd gekozen voor maagzuurremmers.

Maar er wordt eigenlijk nooit eerst getest of je nou een overschot of te weinig maagzuur hebt.

En de reden daarvoor is simpel. De test die hiervoor het beste werkt is de Heidelberg maagzuur test.

Maar deze test kost gemiddeld meer dan 300,- euro. Een heel stuk duurder voor je zorgverzekeraar dan de tabletjes van een paar tientjes.

Gelukkig kun je thuis zelf achterhalen of je een tekort of overschot aan maagzuur produceert.

Zo werkt het:

  1. Als je opstaat wacht je met eten.
  2. Koop wat natriumbicarbonaat (baking soda) in de winkel.
  3. Voeg een kwart van een theelepel natrium bicarbonaat in 250 ml water.
  4. Zorg ervoor dat je de mix RUSTIG opdrinkt (zodat je geen lucht opslokt).
  5. Zet een timer voor 5 minuten.

Kijk of je moet boeren binnen 5 minuten na de inname van de mix van water en natrium bicarbonaat.

Bij voldoende maagzuur zul je ongeveer één of een aantal keer geboerd hebben binnen 3 minuten. Dit komt doordat het bicarbonaat het maagzuur neutraliseert, en er gas ontstaat.

Als je echter heel veel gaat opboeren (3 of meer flinke boeren) zul je waarschijnlijk te veel maagzuur produceren.

Heb je geen boer gelaten binnen 5 minuten na de inname van de mix? Dan is de kans groot dat je te weinig maagzuur hebt.

Herhaal deze methode zeker 3 of 4 ochtenden om een redelijk helder beeld te krijgen.

Handig om thuis te proberen, alleen het geeft je geen indicatie waardoor je een tekort of overschot aan maagzuur hebt. Die Helicobacter Pylori kan nog steeds verstopt zitten in je maagwand. 

Wil je weten waar jouw maagzuur klachten vandaan komen?

 

Ontdek de oorzaak van jouw brandend maagzuur

Ben je klaar om de kern van jouw zure maagzuuropspring aan te pakken? Wil je écht begrijpen wat de onderliggende oorzaken zijn van jouw problemen? 

U-care helpt jou verder door het inzetten van twee krachtige tools 

De eerste tool is de U-care specialist 

Bij U-care boek jij gratis een ‘health call’ met zo’n U-care specialist. 

De U-care specialist is getraind om jouw klachten holistisch te benaderen. Zo ontrafelen ze jouw complexe klachtenpatroon en identificeren precies de mogelijke onderliggende oorzaken die bij jou spelen. 

Maar dat is nog niet alles. De kracht van onze U-care specialist wordt versterkt door de tweede essentiële tool: wetenschappelijke data genaamd Practise Based Evidence (PBE). 

U-care verzamelt als platform voortdurend praktijkgerichte wetenschappelijke data en inzichten over welke therapeut het meest effectief is bij welke aandoeningen en symptomen. Hierdoor kunnen onze U-care specialisten exact zien welke therapeut het meest effectief is voor jouw specifieke klachten. 

Dit is jouw kans om eindelijk de juiste antwoorden te krijgen op de vraag; wie kan mij met mijn klachten helpen? In plaats van die welbekende kastje naar de muur verwijzing die jij al zo vaak gehad hebt.

Plan daarom nu je gratis health-call met één van onze U-care specialisten.